چکیده:
امروزه از جمله فرصت های جديد اشتغال و توسعه که دارای جنبه های متعدد اقتصادی، اجتماعي و اکولوژيکی بوده و در عین حال به دلیل نیازهای جهاني به شدت در حال رشد و گسترش است، صنعت گردشگری است. اين صنعت از شاخه های متعدد هتلداری، گردشگری تاريخي تا طبیعت گردی و اکوتوريسم را شامل ميشود. کشور ايران به دلیل دارا بودن پتانسیل قابل ملاحظه از عرصه های دارای ارزش گردشگری، همواره به عنوان يکي از کانون های اين صنعت در قلمرو سرزمیني مطرح بودهاست. با اين حال، فرصت های گردشگری موجود در کشور از جمله جاذبه های طبیعي فراوان و چشم اندازهای بکر و آب و هوای مناسب و گستره های اقلیمي متنوع، زمینه را برای توسعه اکوتوريسم يا به عبارتي طبیعت گردی، بیش از ديگر جنبه های صنعت گردشگری مانند گردشگری تاريخي تقويت ميکند.(بدری، 1390) درعین حال نبايد از نظر دور داشت که دستیابي به اين مهم تنها در سايه شناخت صحیح منابع و ظرفیت برد آنها، برنامه ريزی و مديريت صحیح عرصه های طبیعت گردی و آموزش و فرهنگسازی مناسب در میان مخاطبان اين صنعت امکانپذير خواهد بود؛ در غیر اينصورت گردشگری و از جمله طبیعت گردی ميتواند همسطح ساير پروژه ها و فعالیت های عمراني مخرب محیطزيست، منجر به تخريب زيستگاهها و از بینرفتن جاذبه های طبیعي مناطق باشند. در عین حال بررسي عوامل اثرگذار بر اين فعالیت، خود از جمله موضوعاتي است که در ساسیتگذاری های کلان اين صنعت بايستي مدنظر قرار گیرد.